Prof. Dr. İ. Yaşar Hacısalihoğlu Resmi Web Sitesi
Türkiye’de siyasi partilerin çok azı yeni bir fikrin doğuşuyla ya da bir fikrin fikirle reddiyesiyle oluşmuştur. Çoğu kişisel hırsların, kişisel yarışların ürünü partilerdir. Onların da partileşme süreçleri zahmetlidir. Zaman alır ve bazen de sonu hüsranla biter. Partileşme sürecinin en önemli merhalesi seçimlerdir. Seçimler sınavıdır. Sonuçlarından anlamlı, gerçekçi, sahici dersler çıkaramamak, partileşme sürecinin seyrini sorunlu kılar.
Parti içi karmaşaya, kopmalara yol açar. Çelişkileri artırır. Toplum nezdinde güveni zedeler.
Bu durum o parti için kaçınılmaz bir buhran habercisidir.Buhran partiyi kimlik bunalımına düşürür. Ne olduğunu, niçin kurulduğunu, siyaseten kimliğinin nasıl tarif edileceği sorgulamaları artar. Partileşme sürecindeki bir parti için bu durum aşılması gereken en önemli sorundur.Zira bu sorun o partinin geleceğinin belirleyicisidir. Kimlik bunalımını aşamayan bir partinin sonu, kaçınılmaz olarak hüsrandır.
Bu duruma düşmemenin yolu, fikrin gücüne sarılmaktır. Siyasi tutarlılığı yitirmemektir.Fikrin derinliğini, kapsayıcılığını, etkinliğini zedeletmemektir. Tabi ki tüm bunlardan önce güçlü bir fikrin,siyasetin,davanın sahibi olmak gerekir.
Tüm bu hususları bir çok parti için ele alıp irdelemek mümkündür. Bugünlerde ise özellikle İyi Parti(İP) için güncel olarak bu hususların geçerliliğini görmek gerekir.
İP, seçim sonrası, gelgitler içinde rotasını bir türlü tam olarak belirleyememe bunalımını yaşıyor. Seçim yenilgisinin gerçek nedenleriyle kapsamlı,gerçekçi ve samimi olarak yüzleşememek bu bunalımın seyrini belirliyor. Bu durum partileşme sürecindeki İP’in kimlik bunalımının derinleşmesine yol açıyor. Kimlik bunalımı kaçınılmaz olarak sorular üretiyor. Niçin kurulduk?Biz hangi siyasi kimliğin partisiyiz? Niçin varız? Sorularının sorulmasına zemin hazırlıyor.
MHP ve AK Parti’nin yerine geçemeyen İP, şimdi CHP’nin yerine muhalefetin birinci partisi olmanın arayışındadir. CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun devam etmesi durumunda bu arzusu daha da belirginleşecektir. Bunun için de ittifaktan uzak durmanın yararına inanıyor. Ancak bir yandan da teşkilatların belediye kadrolarına yönelik ilgisinin tazyiki de ortak aday belirleme eğilimini de büsbütün köreltemiyor.
İki arada bir derede durumun nihai sonucu, Genel İdare Kurulu’ndaki oylamanın sonucuna rağmen hala kesinlik kazanmış değildir.
81 ilde aday çıkartılacağına dair kararın, İP Genel Başkanı Meral Akşener’in;” Biz partiyi CHP’li adayları desteklemek için kurmadık” sitemli sözüne rağmen değişme ihtimalini hala korumaktadır.
Öte yandan CHP’de de süreç farklı işliyor. 100 yıllık partinin içinde ki durum, fikri zeminin değişmesine odaklıdır. CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu’nun çok sayıda seçim kaybedip, koltuğunu kaybetmemesinin yanısıra CHP’nin fikri zeminini değiştirebilmeyi de başaran kişi olmuştur. Ancak bu fikri zemin, bugün Türkiye’nin verdiği mücadelenin içeriğinden uzak bir zemindir. Türkiye’nin emperyalist odakların özellikle son 10-12 yıldır ivmelenen saldırılarına karşı verdiği milli mücadelenin adresi, neferi,öznesi,lideri olmasını ortadan kaldıran bu fikri değişim, CHP’nin değişim bunalımıdır.
Kılıçdaroğlu’nun bugün parti içinde aktif görevlerde olup ta değişmesini isteyenlerin bu değişim bunalımının değiştiricisi olmaları mümkün değildir. Zira onlar, değişen çizginin milli hassasiyetlerden uzaklaşmaya yol açmasının teşhisinden çok uzaktalar.
Dün adaylığını açıklayan Özgür Özel için de bu durum geçerlidir. Büyük bir fikrin doğuşunun, bir fikrin fikirle reddiyesinin uzağında kalan açıklamalarıyla; kontrollü metin, kontrollü cümleler, kontrollü hassasiyetle adeta kontrollü aday görüntüsü vermiştir.
Kılıçdaroğlu’nun; FETÖ’nün 15 Temmuz hain darbe girişimini, kaos planını perdelemek için FETÖ lügatından çıkan, ” kontrollü darbe” sözüne karşı çıkmayanların düştüğü bu durum da bir başka ibretlik görüntüdür.