Prof. Dr. İ. Yaşar Hacısalihoğlu Resmi Web Sitesi
ABD Dışişleri Bakanı Tillerson Ankara’daydı. Cumhurbaşkanı Erdoğan ve Dışişleri Bakanı Çavuşoğlu’yla görüşmeleri sonrası kamuoyuna ilişkilerin normalleşme sürecine gireceği açıklandı.
Gelinen bu noktada da yeterince netlik yok. Olmasının da pek imkanı yok. Ortada Suriye’nin kuzeyinde odaklanıp, yakın çevresine saçaklanarak etkinlik kazanması istenen garnizon bir devletçik proje var. Bu proje bugünün ürünü değil. İsrail’in güvenliği açısından hayati değerde sayılan, ABD’nin maliyet artıran doğrudan Ortadoğu yoğunlaşmasını azaltacak olan bu projeyle İsrail, kendisin benzeyen bir kardeş kazanacak. Böylece İsrail’in üzerinde çelişkiler yumağına dayalı baskı dağıtılmış olacak, yeni bir çelişki merkezi üretilerek, bölgenin geniş coğrafyalı ülkelerinin ufalamalarla jeostratejik derinlikleri kaybedilmiş olacak, halklar üzerinden yeni çekişmelerle bölgenin silah pazarı ve enerji oyunu yönetilmiş olacak.
Uzun soluklu, geniş amaçlı önemli bir proje. Buna göre bu projeden bütünüyle vazgeçilmesi çok güç. Nitekim ABD’nin 2019 bütçesine PYD-YPG için 550 milyon dolar payın ayrılması bu konudaki sürekliliği yansıtıyor. Bu noktada Türkiye için tek seçenek, zor oyunu bozar ilkesiyle başarılı olabilmektir. Türkiye için bu ilke, sadece askeri alanda düşünülmemelidir. Bunun kadar önemli olan hatta daha da önemli olan Türkiye’nin iç cephesindeki gücüdür.
Anlaşılan o dur ki; ABD meseleyi zamana yayacak. Olabildiğince Türkiye ile askeri açıdan karşı karşıya gelmemeye çalışacak. Bu noktadan sonra; “birlikte hareket edeceğiz” açıklamalarıyla, “Suriye’nin geleceğini birlikte oluşturacağız” ifadeleriyle ve buna benzer birçok yaklaşımlarla mesele hem zamana yayılmış olacak hem de meselenin askeri zemindeki hararetinin düşürülmesine çalışılarak, bir yandan özellikle Türkiye’nin iç cephesinde Afrin harekatının sorgulanmasına da yol açacak bir iklim oluşturulmaya gayret gösterilecek.
2019’u hedefleyen zamanlamayla bu süre içinde arzulanan; Türkiye’nin teröre karşı verdiği amansız mücadelenin etkinliğini kırmak ve böylece iktidarı ve ondan da önemlisi doğrudan Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı zayıflatmak ve bunda başarılı olunursa 2019 da Erdoğan’sız bir Türkiye ile yeniden; Soğuk Savaş döneminde olduğu gibi istenilenleri kolayca yaptırabildikleri eskinin bağımlı Türkiye’sine yeniden kavuşmaktır.
Türkiye’nin iç cephesine yönelik bu proje ABD projesidir. Siyasi zeminde ete kemiğe bürünmesine uğraşılacaktır. Bu noktada; “ Afrin şehir merkezine girilmesin” demek, “PYD’nin terör örgütü olduğunu anlamak için istihbari bilgiye ve yapıya sahip olmak” demek, “Biz kardeşsek, sınırımızda başkası olacağına PYD olsun. Bizce hiçbir sakıncası yok” demek ve buna benzer birçok yaklaşımı sergilemek, ABD’nin Türkiye’nin iç cephesine dönük siyasi projesine katkı sunmaktır.
Bu bağlamda PYD’nin terör örgüt olmadığı propagandasının zaman içinde daha da derinleşmesine ve yaygınlaşmasına çalışılacaktır. Bu çabanın içinde; HDP-PYD çizgisi bir süre sonra HDP-PKK çizgisinde apayrı bir çizgiymiş gibi sunarak, pazarlayarak, yapılandırarak yeni bir gri propaganda alanı üretip, özel seçilmiş sözcüler eliyle, özenli bir dille yeni bir dönemin başlayacağı algısı yayılmaya çalışılacaktır.
CHP- HDP yakınlaştırma çabası da bu tabloda anlamlı hale getirilecektir. Bu noktada PKK’nın tasfiyesi bile gündeme gelebilecektir. Böylece Türkiye’ye PKK yerine PYD sunulmuş olacak ve onun terör örgüt olmadığı kabul ettirilmeye gayret edilecektir. Bir bakıma ölümü gösterip sıtmaya razı edilmeye çalışılacaktır.
Bu arada Afrin harekatında Türkiye’nin kararlılığına gölge düşürmek adına DEAŞ terörünü hortlatılma çabaları devreye sokulabilir. Bu kirli niyetle; Türkiye’nin PYD-YPG terör örgütüne yönelik mücadelesini karalamak adına zihinlerin zehirlenmesine çalışılabilir. Hangi karanlık kirli denklem kurulursa kurulsun, içeride tunç olacağız. Tüm fitne unsurlarının maskelerini düşürmeye devam edeceğiz…
Bağımsız Türkiye’nin istiklal mücadelesinde zerre taviz vermeyeceğiz…