Emperyalizm de yenilir

Türkiye’nin uluslararası ortamdaki yeri her geçen dönem yeni bir aşamaya ulaşıyor. Soğuk Savaş döneminin iki bloklu yapısının blok bağımlılığından sıyrıldıkça Türkiye, merkeze kendi çıkarlarını koyarak, ilişki dinamiğini, çeşitliliğini, derinliğini geliştirmeye devam ediyor. Büyüklük, cüsse hesabı yapmadan mütekabiliyet esaslı, eşit-dengeli dış ilişkiler zeminini güçlü kılıyor.

Tüm bunları, ağır küresel saldırılara rağmen yapmayı başarıyor. Terör örgütlerini donatanlar, soldukça sulayanlar, hedefe Türkiye’yi koyanlar her türlü şer hamlelerle yıllardır Türkiye’nin yükselişini köreltebilmenin hevesindeler. Bir türlü istedikleri tamamen gerçekleşmedi. İç cepheyi yaramadılar. Dış cephede Mehmetçiğin bileğini bükemediler. Suriye sahasından şer planlar yaptılar. Başaramadılar.

Türkiye tüm mazlum halkların yüreğinde. Yeryüzünü sömüren, halkları köleleştiren sömürgeci, işgalci emperyalizmin mağdurları için Türkiye umudun adresi. Afrika’dan Ortadoğu’ya sömürgecinin elinin, ayağının değdiği ve posasını çıkardığı her yerde Türkiye gönüllerde, özgürleşmenin umudu olarak, beklenen durumunda.

O yüzdendir ki, Afrika’da sömürgeciliğin zincirlerini kıran halkların, özgürleşmelerinin sebebinin Türkiye olduğu söylenmektedir. Sömürgelerini kaybeden Fransa’nın Türkiye rahatsızlığı bu yüzdendir. Çad, Mali, Gine, Burkina Faso, Nijer, Gabon birer birer Fransa sömürge kıskacından sıyrıldıkça Fransa’nın rahatsızlığı büyüyor. Suriye’de PKK terör örgütünün varlığını korumasının istiyor, Suriye’deki PKK’da ondan medet umuyor, asker yollamasını istiyor.

Suriye’de de kaybetmeye devam ediyor. Sömürgeci, işgalci, bölücü emperyalizm ve siyonist çeteler de kaybediyor.

Türkiye hem sahada, hem masada güçleniyor ama sahadaki gücünün çok özel bir yanıyla farklılaşıyor.

Sahadaki güç daha çok askeri ve istihbarat gücüyle anılır. Türkiye’nin sahadaki gücünün başka özel bir yanı vardır. Halkın yüreğindeki yeridir. Bu da güçlerin en kıymetlisidir. Kolay kolay teslim alınamayacak bir güçtür.

Emperyalizmin baş edemeyeceği güç te o güçtür. Halkın gücüdür.

Emperyalizm de yenilir. Ona karşı direnen kazanır. Emperyalizm bükemediği bileğin, yıkamadığı kalenin karşısında pragmatist yanıyla belirir. Tamamen ilişki bitmesin ister. Kabul etmek zorunda kaldığı yenilgiden çıkar devşirmenin arayışına girer. Olandan az ya da çok faydalanmaya çalışır. Olanı etkilemeye, kendi yönüne çekmeye çalışır. Dost görünümüyle aldatıcı rollere bürünür. “Düşmanı dost ederek yok etmek” hedefini güder. Yenilgisini az ya da çok kazanca dönüştürmeye çalışır. Tüm bu aldatıcı çırpınışlara, tuzaklara karşı uyanık olup, karşı koyan yine kazanır ve emperyalizm yine yenilir.

Çünkü emperyalizm de yenilir…